حمله رئيس مجلس به کنکور

شرق: علي لاريجاني، رئيس مجلس شوراي اسلامي، در آيين معارفه رئيس جديد کتابخانه مرکزي دانشگاه تهران گفت: دانشگاه‌ها بايد خود بتوانند شخصيت‌هاي برتر علمي را انتخاب کنند و اين روند کنکور است که به دانشگاه‌ها آسيب مي‌زند. به گزارش ايسنا، علي لاريجاني که در مراسم توديع و معارفه رئيس جديد کتابخانه مرکزي دانشگاه تهران سخن مي‌گفت، در صحبت‌هاي خود با خنده خطاب به نهاونديان گفت: شايد اگر آقاي نهاونديان باني شوند و بروند مرکز سنجش را منحل کنند، اين مسئله حل شود، تا آنها هستند نمي‌توانند بگذارند اين مشکل حل شود.  لاريجاني تأکيد کرد: به نظر بنده دانشگاه‌ها مي‌توانند افراد را از نظر علمي انتخاب کنند و اين حرف سنجيده‌اي است و سپس تمرکز بيشتري بر کيفيت کار علمي داشته باشند.
رئيس مجلس شوراي اسلامي اظهار کرد: گسترش دانشگاه‌ها زياد است و به نظر بنده برخي روي حساب و کتاب هم گسترش پيدا نکرده‌اند، ضمن اينکه روش کنکور هم معضل جديدي را در کشور ايجاد کرده است، بنابراین بايد اختياراتي به دانشگاه‌ها داده شود تا بتوانند افراد فاضل را انتخاب کنند، به‌ویژه در مقاطع تحصيلات تکميلي و دکترا تا آسيبي که در ساير مقاطع ايجاد شده تا قسمت‌هاي بالاتر نيايد. رئيس مجلس شوراي اسلامي گفت: فکر مي‌کنم با مرکز سنجش و وزارت علوم هم اگر کار شود مي‌توان به فرمول عاقلانه‌اي که براساس شرايطي افراد را انتخاب کند، دست يافت. وي در پايان درباره اداره‌کردن هيئت امنايي دانشگاه‌ها، بيان کرد: به نظر بنده اگر کارها متمرکز انجام شود و قوه ابتکار دانشگاه‌ها از بين نرود، درست است، بنابراین توصيه مي‌کنم متناسب با اختيارات هيئت امنا از ظرفيت‌ها استفاده و براساس شرايط تصميم‌گيري شود.
سال‌هاست که بر سر نخواستن کنکور دعواست. در شرايطي که دانشگاه آزاد بخش عمده‌اي از دانشجويان مقطع کارشناسي خود را بدون کنکور پذيرش مي‌کند و به قول مديران سازمان سنجش هيچ دانشجويي در صورت انتخاب رشته صحيح و بر مبناي رتبه کنکور پشت درهاي بسته نمي‌ماند، ديگر کنکور آن ابهت اوليه‌اش را از دست داده است.
اوايل دهه 40 و به بهانه عدالت آموزشي، کنکور به وجود آمد. از همان زمان تا امروز نظام کنکور و همچنين نظام آموزشي متوسطه دستخوش تغييرات بسياري شده است. زماني کنکور دو مرحله‌اي بود و آدم‌هاي زيادي در ميانه اين راه حتي بر اثر استرس جانشان را هم از دست مي‌دادند، اما حالا کنکور شير بي‌يال و دمي است که آن‌قدر ايراد دارد که بشود همه اعتراض‌ها را بر آن وارد دانست. سيستم کنکور به‌گونه‌اي است که دانش‌آموزان را به تستي‌شدن عادت مي‌‌دهد. دانش‌آموزاني که چهار سال آزگار يک کلمه‌اي درس مي‌خوانند و بعد از ورود به دانشگاه سابقه تشريحي ذهنشان نابود می‌شود و بايد کتاب‌هاي قطور دانشگاهي را بالا و پايين کنند. زمزمه‌هاي حذف کنکور از دهه 80 جدي شد، قرار بود تا پايان برنامه پنجم توسعه يعني همين سال 91 کنکور حذف شود که با مخالفت وزارت علوم مواجه شد و زور سازمان سنجش بر وزارت آموزش‌وپرورش چربيد. سال ٩١ دوباره اين بحث داغ شد و قرار شد نمرات پايان ترم سه سال پاياني تحصيل دانش‌‌آموزان روي کنکور تأثير داشته باشد و دوباره سازمان سنجش پيشنهاد داد کنکور را دو مرحله‌اي کنند. در واقع وزارت علوم و سازمان سنجش نگران عدم ارزيابي صحيح آموزش‌وپرورش بودند و دانش‌آموزان هم نگران مدارس غيرانتفاعي گران‌قيمتي که براي بالارفتن ميزان قبولي‌شان نمرات بالايي را بي‌دليل روانه کارنامه تحصيلي دانش‌آموزانشان کنند. آموزش‌وپرورش حرفش اين بود که مي‌توانيم، ولي بايد بازه زيادي براي نمرات تعريف شود تا تفاوت در دانش‌آموزان ايجاد شود، اما از سال 92 قرار شدبه مدت پنج ‌سال سهم کنکور کم و سهم سوابق تحصيلي اضافه شود. سال پايه همان ٩٣ بود با ٢٥ درصد و در پنج سال اين سهم بايد به ٨٥ درصد مي‌رسيد. درواقع هر سال حدود ١٢ درصد بايد از سهم کنکور کم و سهم سوابق تحصيلي زياد شود تا در سال ٩٧ بشود ٨٥‌ درصد و دعواي اين ماجرا هرسال ادامه دارد.
با همه اينها کنکور هنوز سر جايش است و خرداد و تير سال‌سومي‌هاي دبيرستان‌ها را عوض مي‌کند. هرچند کنکور ابهت قديمش را ندارد، اما منبع درآمدزايي براي خيلي از نهادهاي تحصيلي است. حالا بايد ديد نفوذ سخنان رئيس مجلس روي آقاي نهاونديان چقدر است. آيا اين دستور دوستانه مي‌تواند رشته‌ها را پنبه کند و دوباره نظام آموزشي را دستخوش تغيير کند و بچه‌ها دوباره به‌مثابه موش‌هاي آزمايشگاهي دوره جديدي را تجربه کنند يا اين‌بار هم کسي زورش به کنکور نخواهد رسيد؟